Μάνα, Μητέρα, Μαμά
Η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας πλησιάζει. Ως κινητή εορτή, στη χώρα μας, όπως και σε όλο το κόσμο γιορτάζεται πάντα τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου, όπου φέτος πέφτει τη Κυριακή 12 Μαϊου 2019.
Πώς ξεκίνησε όμως η καθιέρωση αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας? Η αλήθεια είναι πως κρύβει μια μελαγχολική ιστορία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1850, η Ann Reeves Jarvis από τη Δυτική Βιρτζίνια, μαζί με πλήθος άλλων γυναικών, ξεκίνησαν ένα κίνημα με όνομα “Mother’s Day” που σαν σκοπό είχε τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας και τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής. Εξέφραζε όλες τις μητέρες που είχαν χάσει τα παιδιά τους στον εμφύλιο πόλεμο που είχε ξεσπάσει στην Αμερική το 1861 και διήρκησε μέχρι το 1865. Αφού πέρασε η περίοδος του πολέμου, η Ann Reeves Jarvis διοργάνωνε τακτικά πικ νικ και διάφορες εκδηλώσεις, προσπαθώντας να ενώσει ειρηνικά τους εχθρούς που είχε δημιουργήσει ο εμφύλιος.
Το 1870, η Julia Ward Howe, η γυναίκα που δημιούργησε και συνέθεσε το “The Battle Hymn of the Republic” (ύμνος της μάχης της δημοκρατίας), εξέδωσε μια προκύρηξη εθελοντισμού, καλώντας τις γυναίκες να αναλάβουν ενεργό πολιτικό ρόλο σε μια προσπάθεια να προωθήσουν ξανά την ειρήνη.
Η Ann Reeves Jarvis, έχασε τη μητέρα της το 1905. Η απώλεια ενέπνευσε την ίδια να δημιουργήσει την Ημέρα της Μητέρας το 1908, για να τιμήσει τη μητέρα της. Την Ημέρα της Μητέρας, τα παιδιά είχαν την δυνατότητα να γιορτάσουν τη σχέση τους με τη μητέρα τους και να την ευχαριστήσουν για όλα όσα τους έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Η ημέρα αυτή, ξεκίνησε να γιορτάζεται στις 10 Μαϊου του 1908, στη περιοχή Grafton στη Δυτική Βιρτζίνια απ’ όπου καταγόταν η Jarvis και στη Φιλαδέλφια όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια. Κάθε χρόνο επεκτεινόταν και σε άλλες περιοχές της Αμερικής, μέχρι και το 1914 όπου ο πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον όρισε ως Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου.
Ποτέ δεν είναι αργά για ένα “σ’ αγαπώ”, ένα “σ’ ευχαριστώ” και μια αγκαλιά, στις γυναίκες που μας έφεραν στο κόσμο. Στις γυναίκες που έβαλαν τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα για να προσφέρουν σε μας, τα παιδιά τους, παραπάνω απ’ όσα είχαν να δώσουν. Στις καθημερινές ηρωίδες της διπλανής πόρτας. Στις μανούλες μας.
